پسرک راست دست من!(احتمالا)
دیروز واسه اولین بار همه ی بستنیش رو وقتی که من توی
آشپزخونه داشتم کار میکردم نشست و با دستای کوچولوی
خودش خورداونم با دست راستاین چند وقته خیلی
روی چپ یا راست بودن دستش دقت کرده بودم ولی چیزی
دستگیرم نمیشد تا اینکه بلاخره توی این دو سه روزه که قاشق
میگیره دستش و غذا میخوره یا با مداد نقاشی میکشه
متوجه شدم که راست دسته
هر چند که زیاد فرقی نداره و مهم سلامتی و موفقیتش توی
زندگیشه پسرکم تازگیها خیلی هم دوست داره
مستقل رفتار بکنه.پوشیدن لباس هر چند کج و کوله!
پوشیدن جوراب هرچند که پاشنه ی جوراب روی پاش بیفته!
در آوردن شال و بندکلاهش هر چند که در حال دور از جونش خفگی
نجاتش بدم!
و خوردن بعضی از خوردنیها که بیشتر به سفره داده میشه
تا دهان کوچیک خودش!
اما در مورد غذا خدا رو شکر نگذاشتم هنوز احساس استقلال
بهش دست بده چون میدونستم اینطور بچه ها دیگه از دست
مامانشون غذا نمیخورن و اینطوری میشن قوز بالاقوز
گاهی که بابا بهش میگه براش فلان چیز رو بیاره و پسرکمون
هم به سرعت برق اجراش میکنه بابا میگه یعنی
انقدر بزرگ شده که میتونه اینکار رو بکنه؟!
و توی دلش کلی احساس غرور بهش دست میده که این رو میشه
از لبخند گوشه ی لبش خوند
براش یه چهارپایه گرفتم و گذاشتم توی دستشویی و شبها
دوتایی میریم و به قول خودش مسکاک میزنیم.البته من میزنم
و اون به در و دیوار میزنه و آخرش هم گولش میزنم و من
واسش مسواک میزنم
اینها همه نشونه ی بزرگ شدنه عزیز دلم.چپ یا راست بودن
دستت هیچ اهمیتی نداره.مهم اینه که بتونیم جوری
بزرگت کنیم که با این دستها باری از روی شونه ای بلند کنی.
گره از کاری باز کنی.اشکی رو از روی گونه ای پاک کنی.
و تا اون آخر آخر طوری زندگی کنی که آمرزش برای من و
اولین باری که خودت همه ی بستنی رو تنهایی خوردی!اونم با دست راست.
شنیدم چپ یا راست بودن دستت تا زمان مدرسه رفتنت ممکنه عوض بشه!
اما اولین بار بودن این کار خیلی مهمه
.: امیر حسین. آرامش زندگی تا این لحظه ،
2 سال و 6 ماه و 17 روز و 4 ساعت و 54 دقیقه و 3 ثانیه سن دارد